Topinambur, słonecznik bulwiasty Helianthus tuberosus to roślina jadalna, lecznicza, ozdobna, rekultywacyjna oraz energetyczna. Spokrewniona ze słonecznikiem zwyczajnym należy do rodziny astrowatych. Pod względem morfologicznym część nadziemna topinamburu podobna jest do słonecznika, a różni się od niego m.in. zdolnością do tworzenia pędów podziemnych, na końcu których – jak u ziemniaka – wykształcają się jadalne bulwy.
Bulwy topinamburu posiadają wiele cennych właściwości, które można wszechstronnie wykorzystać. Oprócz wspierania flory układu pokarmowego, topinambur pomaga w odchudzaniu oraz obniżaniu cholesterolu. Również diabetycy mają z tych indiańskich bulw pożytek, ponieważ nie podnosi im poziomu cukru we krwi.
Warzywo o różnorodnym zastosowaniu. Można przyrządzać z niego potrawy na surowo i gotowane.
Topinambur jest idealnym pożywieniem – jest smaczny i bogaty w wartościowe składniki. Na początku, zwłaszcza jeśli organizm nie jest przyzwyczajony do błonnika, może dochodzić do nieprzyjemnych wzdęć. Z tego powodu należy zaczynać od połowy bulwy i stopniowo zwiększać sobie porcję. Smak bulwy jest łagodny i lekko orzechowy. Konsystencję ma podobną do marchwi albo rzodkiewki. Wyglądem bulwa przypomina imbir. Po ugotowaniu rozwija lekko słodkawy smak, tak jak gotowana marchew. Można go uniknąć dodając podczas gotowania trochę soku z cytryny. Poza gotowaniem można topinambur piec, smażyć, robić z niego frytki i sałatki.
Bulwy topinamburu jako pasza dla zwierzą.
Bulwy, jak i zielona część nadziemna topinamburu nadają się doskonale na pożywienie dla wielu gatunków zwierząt.
Szczególnie polecany dla różnego rodzaju „domowych” gryzoni np: chomik, koszatniczka, królik, mysz, myszoskoczek, szczur, szynszyla, świnka morska, wiewiórka itp.
Wysadzany przez leśników na poletkach łowieckich w celu dokarmiania zwierzyny łownej, na skrajach lasów ogranicza szkody w uprawach rolnych, stanowi schronienie dla mniejszych mieszkańców lasu.
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.