Żmijowiec zwyczajny Echium vulgare – gatunek rośliny z rodziny ogórecznikowatych.
Jest rośliną pospolitą w Polsce i na świecie. Swoją nazwę zawdzięcza wystającym z korony pręcikom, które przypominają język żmii, oraz temu, że dawniej używany był przeciw ukąszeniom węży, zwłaszcza żmii.
Głównym surowcem pozyskiwanym ze żmijowca jest ziele, zbierane podczas kwitnienia rośliny – od czerwca do sierpnia. W połowie sierpnia ziele już przekwita, ale nadal jest cenne, choć wtedy najlepiej wykopywać je z korzeniem.
Żmijowiec jest także cenną rośliną miododajną o dużej wydajności. Z 1 ha można otrzymać około 400 kg jasnożółtego miodu o bardzo dobrym smaku i przyjemnym aromacie.
Ziele żmijowca obfituje w alantoinę, alkaloidy (cynoglosyna, kosolicyna, konsolidyna, echiina), saponiny, krzemionkę, fitosterole, olejek eteryczny, cholinę, garbniki (ok. 8-12%) i śluzy. Ponadto z nasion żmijowca zwyczajnego pozyskuje się olej, który zawiera kwasy: linolenowy (37%), kwas gamma-linolenowy (11%) i stearydonowy (14%).
Korzyści prozdrowotne wynikające ze stosowania żmijowca
Działanie zewnętrzne:
- jest stosowany do pielęgnacji skóry trądzikowej, wyprysków mokrych, trudno gojących się ran, liszai, odleżyn, oparzeń. Zarówno wewnętrznie i zewnętrznie działa przeciwbólowo, stąd nadaje się do okładania bolesnych stłuczeń lub ukąszeń różnego typu. Związki aktywne żmijowca nie tylko uśmierzą ból powstały po ukąszeniu owada, ale też przyśpieszą zniesienie opuchlizny, obrzęku i regenerację skóry.
- działa podobnie jak żywokost – przyspiesza gojenie ran, zmiękcza naskórek, udrażnia przewody łojowe, zapobiega powstawaniu zaskórników, podnosi elastyczność skóry.
Ziele żmijowca zwyczajnego (wg. prawa Unii Europejskiej) może być przeznaczone tylko do zastosowań zewnętrznych.
ŹRÓDŁA:
- https://rozanski.li/213/ziola-podczas-wedrwki-czesc-i/
- http://botanicscience.blogspot.com/2011/09/zmijowiec-zwyczajny-echium-vulgare-w.html
Echium vulgare EU Novel food catalogue
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.